Roberto Fonseca to kubański pianista, wokalista, multiinstrumentalista, kompozytor, producent i lider zespołu. Urodzony w Hawanie, wydał wiele solowych albumów, w przenikających się gatunkach, był nominowany do nagrody Grammy i wielokrotnie koncertował na całym świecie. Artysta z talentem i pomysłami, z poszukującą wrażliwością jazzową i głębokimi korzeniami w tradycji afro-kubańskiej, Fonseca wciąż zadziwia. „Najbardziej ekscytujący pianista na Kubie”, ogłosiła brytyjska gazeta Guardian. „Robi coś nowego ze starym, nigdy nie zaprzeczając jego pochodzeniu, i otwiera się na świat” – podkreślał francuski Le Figaro. „Sprawia, że wszystkie możliwości wydają się możliwe, a chwila wydaje się idealna, intensywnie prawdziwa” – donosił New York Times. Fonseca dorastał w San Miguel del Padrón w skromnym Barrio Obrero na południowo-wschodnich obrzeżach Hawany. Jego ojciec, Roberto Fonseca Senior, grał na perkusji. Jego matka, Mercedes Cortes Alfaro, była tancerką w legendarnym klubie Tropicana i jest znana na Kubie jako piosenkarka boler. A sam Fonseca komponuje własną muzykę od czasów dorastania. Jego technika jest tak perkusyjna i muskularna, ale zarazem zwinna i delikatna. Jego gusta zawsze były eklektyczne: hard rock, ze względu na energię i linie basu. Amerykański jazz, nauczany w szkole, lawirujący pomiędzy Herbie Hancockiem, Keithem Jarrettem i Oscarem Petersonem na zmianę. Funk i soul. Muzyka tworzona w Afryce i Brazylii. Reggaeton, elektronika, hip-hop. Muzyka klasyczna: „Mozart, Chopin, Beethoven, Rachmaninow, Skriabin, Grieg, Bartok” – mówi Fonseca. I zawsze muzyka Kuby – tej tętniącej życiem, wytrwałej, twórczo płodnej karaibskiej wyspy. Głębokie afrokubańskie korzenie Fonseca stanowią podstawę brzmienia, które buduje mosty między starożytnością a nowoczesnością i przenosi kubańską muzykę – całą muzykę – naprzód, podejmując wyzwania, przełamując łańcuchy, pokazując, co może być. Inspiruje młodych muzyków na Kubie, dla których międzygatunkowe przygody i międzynarodowy sukces Fonseca są punktem odniesienia. Międzynarodowe światło reflektorów rozbłysło w 2001 roku, gdy Fonseca dołączył do słynnego zespołu starszych mistrzów, Buena Vista Social Club, przejmując krzesło fortepianu od schorowanego Rubena Gonzaleza (1919 – 2003), następnie koncertując na całym świecie z legendarnym piosenkarzem Ibrahimem Ferrerem (1927 – 2005), a następnie z absolwentami BVSC, w tym divą Omarą Portuondo.

Grał i współpracował również z Raulem Midonem, Mayrą Andrade i Fatoumatą Diawarą. Melomani zwrócili na niego uwagę, dostrzegając potencjał w jego przenikliwej grze i błyskotliwych pomysłach, jego nieodłącznej kubańskości i niewysłowionym poczuciu chłodu.

Koncert to wydarzenie obowiązkowe dla wszystkich miłośników muzyki świata. Niezapomniana podróż po świecie latynoskim, w pulsie Buena Visty z różnymi wpływami innych gatunków.